YALANI YAŞAMAK
Yalan... Eskiden yalanın sadece söylenen bir şey olduğunu zannederdim. Ama buz dağının görünmeyen kısmında yaşam var. Bu yaşamın içinde gerçeği ayırt etmenin yolu yalanı tatmaktan geçiyor. Bir kuruntuyla başlıyor her şey. İçimdeki ses neyin ne olduğunu çok iyi biliyor aslında. Bazen o ses yüzleşmekten kaçıyor bazen de kabul etse bile yolun sonuna düşüncesiyle değil bedeniyle varmak istiyor. Düşünceler her zaman yeterli olmuyor. O kadar da emin değilim öğreneceklerimden. Nereye gideceğimi bildiğim halde oraya varmak isteyebilirim. Çünkü sadece bildiğimi zannediyor da olabilirim. Hiçbir şey göründüğü gibi basit değil. Elimde bir kroki taşımıyorum. Hiçbir pusulanın tesiri altında değilim. Olmamalıyım da zaten. Siyah ve beyaz kadar keskin değil yerden topladığım çiçekler.