AMELİE
Kendi küçük dünyamda kalbi kocaman bir prensestim ben. sizlere ruhum dokunsun istedim gülüşlerimin arkasından. ta içten gelen ve en derininden... Birinizin hayatından diğerinin anılarına koşardım. Anın getirdiği sürprizleri hüzünlerimde gizlerdim. Aradığım her neyse onu bilerek bir güne daha elveda derdim. Geceleri annemi öpmeden uyuyamazdım. Fotoğraflarından kokusunu içime çekemezken babamı anımsardım ve uzaklardan selam ederdim ona. Çünkü buralardan bile görebilirdim babamın annemin kokusuyla uyuduğunu. Ve genç adam... En güzel düşlerimi sana ayırdım. Sebepsiz gülüşlerimle seni aklımdan çıkarmazken kendimle barıştım. Kalbimle bilinmeyenlere hayat verirken kendi hayatımı bir gün geri dönerim umuduyla, kimse bulamaz sandığım bir yere atmıştım. Aslında keşke biri bulsa diyordum içimden gözlerimi yumduğum her gecenin karanlığında. Rüyalarımda ara sıra beliren yabancı bir yüze aşık oldum ben. Tanımıyordum. Yanında değildim evet, sesini bile dinlemedim uzun uzun. S